foray

[ˈfɔreɪ]

1.

n.

напа́д, набе́г, налёт -у m.

2.

v.t.

спусташа́ць, напада́ць з мэ́тай рабу́нку

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Stréife

f -, -n вайск.

1) патру́ль; дазо́р; раз’е́зд

2) налёт, набе́г

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

напад, набег, наскок, налёт, наступленне, атака

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

najechać

najecha|ć

зак.

1. наехаць;

~ć na słup — наехаць на слуп;

2. зрабіць (учыніць) набег (напад);

Tatarzy ~li Polskę — татары зрабілі набег на Польшчу

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

raid

[reɪd]

1.

n.

1) напа́д, набе́г, налёт -у m.

2) рэйд -у m., абла́ва f.

2.

v.t.

1) рапто́ўна напада́ць

2) рабі́ць налёт, абла́ву

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Райду́н ’той, хто гаворыць інакш, з суседняй вёскі’, райдуны́ ’назва жыхароў суседняй вёскі, якія гавораць інакш’ (Сл. ПЗБ), райду́нка ’жанчына з іншай вёскі з іншай гаворкай’ (мсцісл., пух., Нар. сл.). Параўн. польск. жарг. rajdak, rajder, rajdyn, rajdowiec ’валацуга’. Магчыма, сувязь з ням. Rede ’маўленне, размова’, reden ’гаварыць, размаўляць’ (гл. райдоліць) і адсюль развіццё семантыкі ад ’гаварыць’, ’гаварыць інакш’ > ’той, хто інакш размаўляе’ > ’прыхадзень, іншы, немясцовы’ > ’вандроўнік, валацуга’. Менш верагодна першаснае ’чужак, прыхадзень’, што ў беларускую мову магло трапіць праз сучаснае польск. rajd ’паход’ і звязана з англ. raid ’набег, налёт, напад’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

zagon, ~u

м.

1. паласа; поле;

zagon ojczysty — родная зямля;

2. набег, наезд, напад

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

zajazd, ~u

м.

1. пад’езд;

2. заезны дом; карчма;

3. уст. набег, наезд, напад

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

podjazd, ~u

м.

1. пад’езд;

2. нечаканы напад; набег; наезд;

3. вайск. раз’езд; конны атрад

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

нае́здничество

1. (верховая езда) нае́зніцтва, -ва ср.;

2. (наезды, набеги) уст. набе́г, -гу м., напа́д, -ду м.;

3. (профессия наездника в цирке, на бегах) нае́зніцтва, -ва ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)