foray

[ˈfɔreɪ]

1.

n.

напа́д, набе́г, налёт -у m.

2.

v.t.

спусташа́ць, напада́ць з мэ́тай рабу́нку

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)