border​2 [ˈbɔ:də] v.

1. межава́ць, быць на мяжы́, быць паблі́зу;

the countries bordering the Baltic краі́ны паблі́зу Балты́йскага мо́ра

2. (on/upon) быць блі́зкім, падо́бным;

This borders on truth. Гэта падобна на праўду.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ángrenzen

vi (an A) межава́ць, мець грані́цу (з чым-н.); прыляга́ць (да чаго-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

примыка́ть несов.

1. (придвигать вплотную) прымыка́ць;

2. (присоединяться) далуча́цца;

3. (прилегать) прыляга́ць; прымыка́ць; (граничить) межава́ць (з чым), межава́цца (з чым);

4. грам. прымыка́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прилега́ть несов.

1. прыляга́ць; (облегать — ещё) прыстава́ць; см. приле́чь;

2. (примыкать к чему-л.) прымыка́ць (да чаго); (граничить) межава́ць (з чым), межава́цца (з чым);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

przylegać

przylega|ć

незак.

1. прымыкаць, прылягаць;

2. межаваць;

Litwa przylegać do Łotwy — Літва мяжуе з Латвіяй

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

прыляга́ць разм

1. (пра вопратку) ánliegen* vi, sich ánschmíegen;

суке́нка прыляга́е да це́ла das Kleid liegt eng am Körper an;

2. (межаваць) (án)grénzen vi, ánstóßen* vi (да чаго-н an A)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

border up(on)

а) межава́ць, быць на мяжы́ чаго́

б) быць блі́зкім да чаго́

to border on the ridiculous — быць на мяжы́ сьме́шнага, дахо́дзіць да сьме́шнага

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

abut

[əˈbʌt]

v.i.

1) прытыка́цца; прыляга́ць

The sidewalk abuts on the street — Хо́дзішча прытыка́ецца да ву́ліцы

2) стыка́цца; межава́ць

His land abuts upon mine — Яго́ная зямля́ мяжу́е з маёю

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

межава́цца, мяжуюся, мяжуешся, мяжуецца; незак.

1. з чым і без дап. Мець агульную мяжу, быць сумежным. Мяжуюцца сенажаці суседзяў. Сталовы пакой мяжуецца з кухняй. □ Жыта межавалася з бульбаю, ячмень з грэчкаю і пры аўсе ліпела палоска льну. Чорны. // перан.; з чым. Быць блізкім да чаго‑н. Даверлівасць .. да знаёмых і таварышаў межавалася з дзіцячай непасрэднасцю і наіўнасцю. Хведаровіч.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.), з чым. Перамяжоўвацца, чаргавацца. Любіць [янот] вялікія пералескі, якія мяжуюцца з паплавамі. В. Вольскі. [Слабодкі] забудоўваюцца без плана.. Даўжэзныя баракі мяжуюцца з наспех збітымі хацінамі і зямлянкамі. Жычка.

3. Зал. да межаваць (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Стыка́цца ‘зачыняцца’, ‘сутыкацца’ (Нас.), ‘бываць, знаходзіцца’ (Сцяшк.; навагр., З нар. сл.; ТС; віл., Жыв. сл.; Юрч., Варл.; бялын.; Янк. 3.), звычайна ў спалучэннях з не: не стыкацца дома (у хаце) ‘затрымлівацца, пабыць; вандраваць, бадзяцца, блукаць’, ‘паказвацца, мала бываць’ (Барад., Ян.): дома не стыкаецца (Нар. Гом.), ‘межаваць, судакранацца’ (Ласт., ТС), ‘злучацца’ (Варл.). Гл. тыкаць. Значэнне ‘зачыняцца’ Мяркулава (Этимология–1979, 12) тлумачыць у сувязі з дзеясловам ткаць, параўн. заткала ‘затычка’ (Нас.), рус. пск., цвяр. заткать ‘заткнуць, схаваць’, заткаться ‘знікнуць’; значэнне ‘быць, знаходзіцца’ узнікла, магчыма, у выніку эліпсіса слова-злучэння стыкацца з кім‑небудзь ‘сустракацца’. Да значэння ‘з’яўляцца, паказвацца’ параўн. ст.-слав. сътъкати, стъкати ‘абвясціць, паведаміць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)