abut
v.i.
1) прытыка́цца; прыляга́ць
The sidewalk abuts on the street — Хо́дзішча прытыка́ецца да ву́ліцы
2) стыка́цца; межава́ць
His land abuts upon mine — Яго́ная зямля́ мяжу́е з маёю
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)