казіне́тавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да казінету. Казінетавая матэрыя. // Зроблены, пашыты з казінету. Казінетавая куртка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

безуса́дачны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які не памяншае сваіх памераў пры эксплуатацыі, не дае ўсадкі (пра тканіны). Безусадачная матэрыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

cloth [klɒθ] n.

1. ткані́на, матэ́рыя, матэрыя́л; кава́лак ткані́ны

2. сукно́

3. абру́с, насто́льнік

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

materia

materi|a

ж.

1. матэрыя;

przemiana ~i — абмен матэрыі;

~a międzygwiazdowa — міжзорная матэрыя;

2. матэрыя; рэчыва;

prawo zachowania ~i фіз. закон захавання матэрыі;

przemiana ~i біял. абмен рэчываў;

3. мед. гной;

4. уст. тканіна; матэрыя

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ве́чны, -ая, -ае.

1. Які існуе заўсёды, спрадвеку; які не перастае існаваць.

Вечная матэрыя.

Вечныя снягі.

Вечная слава героям.

2. Бестэрміновы.

Перадаць баявы сцяг на вечнае захаванне.

3. Які пастаянна паўтараецца.

Вечныя спрэчкі.

◊

Заснуць вечным сном (кніжн.) — памерці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ла́сцік​II (матэрыя) Lásting m -s, -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

атамі́стыка, ‑і, ДМ ‑тыцы, ж.

Вучэнне пра будову матэрыі, згодна якому матэрыя складаецца з асобных, надзвычай малых часцінак — атамаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мя́цца¹, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., мне́цца; незак.

Рабіцца няроўным, нягладкім, збірацца ў складкі.

Гэта матэрыя мнецца.

|| зак. змя́цца, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., самне́цца і памя́цца, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -мне́цца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Мусы́ка ’гнойная матэрыя’ (Гарэц.). Да муса́ка (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

алі́ўкавы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да алівы. Аліўкавы гай. // Які здабываецца з алівы.

2. Жоўта-зялёны. Матэрыя аліўкавага колеру.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)