безуса́дачны, ‑ая, ‑ае.
Спец. Які не памяншае сваіх памераў пры эксплуатацыі, не дае ўсадкі (пра тканіны). Безусадачная матэрыя.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)