Sisyphean [ˌsɪsɪˈfi:ən] adj.

1. myth. сізі́фаў;

Sisyphean labour сізі́фава пра́ца

2. дарэ́мны, ма́рны; ця́жкі і бяско́нцы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

беспло́дный

1. бяспло́дны; (о почве) неўрадлі́вы;

2. перен. бясплённы; (тщетный) ма́рны, дарэ́мны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

◎ Ны́хляць ’марнець, чахнуць’ (ляхав., Сл. ПЗБ). Аўтары слоўніка параўноўваюць з літ. nykia ’той, хто марны’; параўн. таксама ніхвець, ніхраць ’марнець, чэзнуць’ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

frúchtlos

a

1) бяспло́дны, неўрадлі́вы

2) ма́рны, дарэ́мны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

abortive [əˈbɔ:tɪv] adj. fml беспаспяхо́вы, бясплённы; ма́рны, дарэ́мны;

an abortive attempt ма́рная спро́ба;

abortive efforts ма́рныя намага́нні

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

fruitless

[ˈfru:tləs]

adj.

1) бескары́сны; дарэ́мны, ма́рны

2) неўрадлівы; пусты́ (цьвет, зямля́)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

futile [ˈfju:taɪl] adj.

1. ма́рны, дарэ́мны;

a futile attempt ма́рная спро́ба

2. несур’ёзны; пусты́;

afutile play пуста́я п’е́са

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Тшчы (тщій) ‘пусты, які не ўжываў ні ежы, ні вады’, ‘чысты’: як табе з тшчым сэрцам, а ты лукавіш са мною (Нас.), ‘марны’ (там жа), ст.-бел. тщий, тщивый ‘тс’, тще ‘пуста, дарэмна’ (ГСБМ). Параўн. укр. тщий ‘цвярозы, пусты, непатрэбны’, ‘марны’, на тще серце, на тщо серце ‘не еўшы, нашча’, тще ‘дарэмна, марна’, рус. тщий ‘пусты, парожні’, тще ‘дарма, дарэмна’, а таксама тощий ‘худы’, ‘пусты’, ‘бедны’, ‘посны’, стараж.-рус. тъщий ‘парожні’, ‘дарэмны’; польск. czczy ‘тс’, ‘бясплодны’, ст.-польск. tszczy, ст.-чэш. tští ‘тс’, славен. tȅšč, харв. tȁšč, серб. та̏шт ‘пусты’, ‘марны’, ‘нязначны, мізэрны, нікчэмны’, макед. на ште cрце ‘на галодны страўнік’, ст.-слав. тъшть ‘пусты’. Прасл. *tъščь ‘пусты’ роднаснае літ. tùščias ‘пусты’, ‘марны’, ‘халасты’, ‘бясплодны’, лат. tukšs ‘тс’, ‘парожні’, лац. tesqua ‘пустыні, стэпы’, ‘самотны край’, авест. taoš‑, ст.-інд. tucchyá‑ ‘пусты, мізэрны’, ‘беспаветраны’ < і.-е. *tus‑skʼo‑ ‘пакінуць’ < і.-е. *teu̯s‑ ‘пусты, пакінуты’ (Фасмер, 4, 130; Чарных, 2, 274; Фрэнкель, 1145–1146; Смачынскі, 696–697; Покарны, 1085; Сной, 762; Скок, 3, 413; Львоў, Этимология–1974, 79). Непераканальна пра сувязь з *tъska ‘смутак, прыгнечанасць’ Цвяткоў, Запіскі, 76. Параўн. тушчы, гл.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Sisyphean

[sɪsɪˈfi:ən]

adj.

1) Сызы́фаў (пра́ца)

2) Figur. дарэ́мны, ма́рны, бескары́сны; цяжкі́ і бяско́нцы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

вопию́щий прил. страшэ́нны; (недопустимый) недапушча́льны; (возмутительный) абура́льны;

◊

глас вопию́щего в пусты́не ма́рны ля́мант у пусты́ні;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)