síechen

vi марне́ць, хварэ́ць, дахо́дзіць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

vegetate

[ˈvedʒəteɪt]

v.i.

расьці́, як расьлі́на; гібе́ць, марне́ць, мадзе́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

иста́ивать несов.

1. (таять) растава́ць;

2. перен. (худеть, слабеть) марне́ць, ча́хнуць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

niszczeć

незак. марнець; гінуць; разбурацца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

влачи́ть несов.

1. книжн., уст. валачы́, цягну́ць;

2. перен. (с сущ. жизнь, век, дни) гібе́ць, марне́ць;

◊

влачи́ть жа́лкое существова́ние ледзь жыць; ледзь трыма́цца; гібе́ць, марне́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

◎ Ны́хляць ’марнець, чахнуць’ (ляхав., Сл. ПЗБ). Аўтары слоўніка параўноўваюць з літ. nykia ’той, хто марны’; параўн. таксама ніхвець, ніхраць ’марнець, чэзнуць’ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

вя́нуть несов.

1. вя́нуць;

2. перен. вя́нуць; марне́ць;

◊

у́ши вя́нут ву́шы вя́нуць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

die away, die down

а) вя́нуць, марне́ць

б) заміра́ць, заціха́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

прасме́рдлы, ‑ая, ‑ае.

Які насыціўся непрыемным пахам; прасмярдзелы. На гэтай прасмердлай дзёгцем і конскім потам станцыі, воляй-няволяй прыдзецца марнець і сохнуць прынамсі цэлы месяц, а то і болей. Сачанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

vegetíeren

[ve-]

vi

1) гібе́ць, марне́ць

2) прараста́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)