Прывабіць сваёй прыгажосцю або іншымі якасцямі. Рыма заўважыла маю цікавасць да партрэта і.. сказала: — Праўда, прыгожы хлопец. Малайчына Шайка, такога хлопца прычаравала.Сабаленка.Юткевіч пасябраваў з Маслоўскім неяк неспадзеўкі, а прычаравалі Юткевіча рэзкія і знішчальныя парадоксы Маслоўскага на адрас афіцэраў.Мікуліч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
удале́цразг. удале́ц, -льца́м.; (молодец) маладзе́ц, род. малайца́м., малайчы́на, -ны м.; (ухарь) зух, род. зу́ха м.; (хват) хват, род. хва́та м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Маладча́к1 ’малачай-сонцагляд, Euphorbia helioscopia L.’ (Мат. Гом.), малатча́к ’тс’ (гом., Кіс.), малайчак ’тс’ (Мат. Гом.). З укр. мовы, параўн. молоча́к ’малачай востры, Euphorbia esula L.’ Паяўленне ‑д‑ або ‑й‑ перад ‑чак абумоўлена распадабненнем ‑чч‑ > ‑тч‑ > ‑дч‑ (пры ад’ідэацыі малады́, малайчы́на). Падвойнае ‑чч‑ з ‑чjак: украінскі гук [ч] больш мяккі, чым беларускі. Гл. таксама малачня́к, малачча́к.
*Маладча́к2, малатча́к, малача́к, малачча́й ’малако ў рыб’ (Мат. Гом.). Да малако. Аб узнікненні ‑дч‑ гл. папярэдняе слова.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
patént
разм. выда́тны, хва́цкі
ein ~er Kerl — малайчы́на; хлапе́ц хоць куды́
er ist ímmer ~ gekléidet — ён заўсёды элега́нтна апра́нуты
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
молоде́ц маладзе́ц, род. малайца́м., мн. малайцы́, -цо́ў, малайчы́на, -ны м. и ж.;
◊
молоде́ц про́тив ове́ц, а про́тив молодца́ — сам овца́посл. маладзе́ц су́праць аве́ц, а су́праць малайца́ — сам аўца́;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
фарао́н, ‑а, м.
1. Старажытнаегіпецкі цар. Узняліся ўгару тэрыконы, Шмат вышэйшыя, чым піраміды, Збудаваныя пры фараонах.Аўрамчык.
2.Разм. Зневажальная клічка паліцэйскага. — Аднак жа ты малайчына, Баляр’ян! — сказаў пасля Андрэй Міхайлавіч. — ..Я тут рады не даў бы! Толькі падвёў бы гэтага хлапца да фараонаў і ўсё.Самуйлёнак.
3. Старадаўняя азартная гульня ў карты. [Загорскі:] — Вось бачыце, генерал, як можна звяртаць увагу на данос без подпісу... Дый наогул, што гаварыць аб гэтым... Давайце лепей у фараон перакінемся.Караткевіч.
[Грэч. pharaon.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
задры́паны, ‑ая, ‑ае.
Разм.пагард.
1.Дзеепрым.зал.пр.ад задрыпаць.
2.узнач.прым. Заношаны; у брудным, неахайным адзенні. [У дзвярах], як у раме, з’явіўся мужчынка. У старых галёшах на босую нагу, у нейкіх задрыпаных штоніках.Брыль.[Тумашу] дык ужо грэх быць такім задрыпаным,.. мог бы.. апрануцца прыстойна.Новікаў.
3.узнач.прым. Непрыглядны, заняпалы, нікуды не варты. Вялізныя дамы, аблезлыя, задрыпаныя, глядзелі на вуліцу пабітымі вокнамі.Галавач.// Маламаёмасны, бедны. — Малайчына ты, пане Тодар! Уга! Зірні на гэту задрыпаную малінаўскую шляхту! Хто яны перад табою!Чарнышэвіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
мало́йцам.
1. strámmer, kräftiger, júnger Mánn;
2.у знач.выказнікаразм. (малайчына) Práchtkerl m -s, -e і -s, Mórdskerl m; Práchtmädel n -s, -, Práchtweib n -s, -er, prächtige Frau (пра жанчыну);
трыма́ць сябе́ малайцо́м sich tápfer hálten*;
мало́йца! brávo [-vo] !
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
увіва́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.
1.Незак.да увіцца.
2.Разм. Вярцецца каля каго‑, чаго‑н., неадступна хадзіць за кім‑н. У хаце, аднак, было ціха, толькі кот, відаць, увіваўся каля некага і вымагаў спажыву.Кулакоўскі.// Дагаджаць каму‑н., дамагаючыся чаго‑н. [Іван Фёдаравіч:] — Малайчына, Магнат... Твой гэты Шмыг нешта ўвіваецца каля старшага майстра.Мыслівец.Ля начальніка ўвівайся, Кожны крок яго прадбач. Ён смяецца — ты ўсміхайся, Ён надзьмецца — ты заплач.Корбан.// Пастаянна знаходзіцца пры кім‑н., заляцацца да каго‑н. Адэля прыгожая, дык хлопцы ля яе і ўвіваюцца.Савіцкі.
3.Зал.да увіваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
brick
[brɪk]1.
n., pl. bricks or coll. brick
1) цэ́гла f.; цаглі́на f.
2) брусо́к -ка́m.
3) informal маладзе́ц, малайца́m., малайчы́на -ы m.
2.
adj.
цагля́ны, цаге́льны
3.
v.t.
мурава́ць з цэ́глы, масьці́ць, брукава́ць цэ́глай
•
- brick in
- brick up
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)