ма́тчын, -а.

1. Які належыць матцы.

Матчына хата.

Матчыны вочы ў сэрца глядзяць (прыказка).

2. Уласцівы матцы (у 1 знач.).

Матчына ласка.

3. Такі, як у маткі (у 1 знач.).

У Алесі матчыны вочы.

4. Родны; народны.

Матчына мова.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

гняўлі́васць, ‑і, ж.

Уласцівасць гняўлівага. Мужняя шчырая ласка папярэдзіла кабеціну гняўлівасць. Гартны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

caress1 [kəˈres] n. ла́ска, пяшчо́та

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

куклукскла́наўскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да ку-клукс-клана, куклукскланаўца. Куклукскланаўская ласка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

weasel1 [ˈwi:zl] n. zool. ла́ска, ла́сіца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

кабе́цін, ‑а.

Разм. Які належыць кабеце, уласцівы ёй. Мужняя шчырая ласка папярэдзіла кабеціну гняўлівасць. Гартны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ла́сіца, ‑ы, ж.

Тое, што і ласка ​2.

ласі́ца, ‑ы, ж.

Тое, што і ласіха.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пантамі́мны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да пантамімы; які з’яўляецца пантамімай. Пантамімны спектакль. Пантамімная ласка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Liebksung

f -, -en ла́ска

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

пісямко́, ‑а, н.

Памянш.-ласк. да пісьмо (у 1 знач.). — Напішы мне, калі ласка, Пісямко дахаты! Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)