кошелёк м.

1. кашалёк, -лька́ м., партамане́т, -та м.;

2. перен. кішэ́нь, -ні ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

◎ По́сеўка ’посцілка’. Імаверна, звязана з сумежнымі функцыямі кавалка тканіны, у тым ліку выкарыстанне для пасеву (яго па даўжыні завязвалі на плячы, ствараючы на баку кішэнь для зерня). Адсюль, магчыма, посеўка ’кавалак палатна, які можна было пасцяліць ці выкарыстаць для пасеву’, параўн. польск. posiewnica, siewnica ’сеўнік’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

накладны́

1. áufgelegt, Áuflage-; überlágert;

накладна́я кішэнь áufgesetzte Tásche;

2.:

накладны́я выда́ткі камерц Spésen pl

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

dive​2 [daɪv] v. ныра́ць; зніка́ць (таксама перан.);

Тhe animal dived into its hole. Звярок шмыгнуў у нару;

He dived into his pocket. Ён сунуў руку ў кішэнь.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

дазваля́ць несов. разреша́ть, позволя́ть, дозволя́ть; (давать возможность) предоставля́ть; см. дазво́ліць;

◊ кішэ́нь не ~ля́е — карма́н не позволя́ет

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

níesen

vi ч(ы)ха́ць

◊ ich wérde dir was ~! — груб. падстаўля́й кішэ́нь!

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Múndwerk

разм.

ein gútes [geläufiges] ~ háben — мець до́бра падве́шаны язы́к, не ле́зці па сло́ва ў кішэ́нь

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Жак ’рыбалоўная прылада’. Рус. дыял., укр. жак ’тс’. Ст.-бел. жак ’тс’ з 1599 г. (Булыка, Запазыч., 113) з польск. żak ’тс’ < ням. Sack ’мяшок, кішэнь’ (Брукнер, 661). Рус. праз бел., укр. з польск. Фасмер, 2, 33. Герм. з лац. saccus ’мяшок, фільтр’ (у рымскія часы) < грэч. σακκος ’грубая тканіна’ < семіцк. saq ’тканіна з валасоў, мяшок’ (Дудэн, 582; Вальдэ-Гофман, 2, 458–459). Такое ж канчатковае паходжанне мае сак ’рыбалоўная прылада; адзенне’ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

падстаўля́ць несов.

1. в разн. знач. подставля́ть;

2. (пад што) подверга́ть (чему);

1, 2 см. падста́віць;

◊ ~ля́й кішэ́нь — держи́ карма́н ши́ре

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

spícken

1.

vt

1) шпігава́ць

den Béutel ~ — разм. набіва́ць кішэ́нь

2.

vi разм. карыста́цца шпарга́лкай; спі́сваць (у школе)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)