рэжысі́раваць, -рую, -руеш, -руе; -руй; -раваны; незак., што (спец.).

Кіраваць пастаноўкай спектакля, фільма, увогуле відовішчнай праграмы ў якасці рэжысёра.

Р. оперу.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

кіру́емы, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. цяпер. ад кіраваць.

2. у знач. прым. Такі, работай, рухам якога можна кіраваць. Кіруемы снарад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вла́ствовать несов., уст., высок. улада́рыць, кірава́ць; панава́ць, распараджа́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

superintend [ˌs(j)u:pərɪnˈtend] v. fml кірава́ць, назіра́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

statesmanship [ˈsteɪtsmənʃɪp] n. майстэ́рства кірава́ць дзяржа́вай

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

адміністрава́ць

(лац. admimstrare)

1) кіраваць, загадваць; кіраваць бюракратычна, падмяняючы канкрэтнае кіраўніцтва загадамі і распараджэннямі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

дырыжы́раваць

(рус. дирижировать, ад фр. diriger = кіраваць)

кіраваць хорам, аркестрам, оперным ці балетным спектаклем.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

шэ́нкель, -я, мн. -і, -яў, м. (спец.).

Унутраная, звернутая да каня частка нагі конніка ад калена да шчыкалаткі, якая дапамагае кіраваць канём.

Даць шэнкеля (моцна націснуць шэнкелямі).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

control​2 [kənˈtrəʊl] v.

1. кірава́ць

2. кантралява́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Гірава́ць ’кіраваць’ (Бяльк.: гірыва́ць). Азванчэннем (к‑ > г‑ на пачатку слова ў наяўнасці сананта ‑р‑) з кірава́ць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)