fist [fɪst] n. кула́к;

clench one’s fists сціска́ць кулакі́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

кула́чка ж., разг. кула́чка; см. кула́к II

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

kułak

м. кулак;

śmiać się w kułak — смяяцца ў кулак

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

камячы́ць несов.

1. ко́мкать, мять;

2. (кулак) сжима́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сашчапе́рыць

‘сціснуць, сашчапіць што-небудзь (рукі, кулак)’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. сашчапе́ру сашчапе́рым
2-я ас. сашчапе́рыш сашчапе́рыце
3-я ас. сашчапе́рыць сашчапе́раць
Прошлы час
м. сашчапе́рыў сашчапе́рылі
ж. сашчапе́рыла
н. сашчапе́рыла
Загадны лад
2-я ас. сашчапе́р сашчапе́рце
Дзеепрыслоўе
прош. час сашчапе́рыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

раскамячы́цца, ‑мечыцца; зак.

Разняцца. расшчаміцца, расціснуцца (пераважна пра кулак).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раскамячы́ць, ‑мячу, ‑мечыш, ‑мечыць; зак., што.

Разняць, расшчаміць, расціснуць. Раскамячыць кулак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разня́ць, -німу́, -німеш, -німе; -німі́; -ня́ты; зак., каго-што.

1. Аддзяліць адно ад другога; раз’яднаць.

Р. кулак.

2. Развесці ў бакі тых, хто б’ецца.

Р. забіяк.

|| незак. разніма́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. разніма́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кулачо́к​I уменьш. кулачо́к, -чка́ м.; см. кула́к​I.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кула́цтва, ‑а, н., зб.

Кулакі (гл. кулак ​2). Ліквідацыя кулацтва як класа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)