падкрышы́ць, ‑крышу, ‑крышыш, ‑крышыць; зак., чаго.

Накрышыць дадаткова. Падкрышыць капусты. Падкрышыць тытуню.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

chop up

сячы́, крышы́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

крышы́льшчык, ‑а, м.

Той, хто крышыць што‑н., прафесіянальна займаецца крышэннем чаго‑н. Крышыльшчык тытуню.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

узмакаро́сіць

‘змяшаць, прывесці ў беспарадак што-небудзь (узмакаросіць чыю-небудзь работу); крышыць, ламаць што-небудзь на дробныя кавалкі (узмакаросіць буракі)’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. узмакаро́шу узмакаро́сім
2-я ас. узмакаро́сіш узмакаро́сіце
3-я ас. узмакаро́сіць узмакаро́сяць
Прошлы час
м. узмакаро́сіў узмакаро́сілі
ж. узмакаро́сіла
н. узмакаро́сіла
Загадны лад
2-я ас. узмакаро́сь узмакаро́сьце
Дзеепрыслоўе
прош. час узмакаро́сіўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

verkrümeln

vt разм. крышы́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

сокруша́ть​I несов. крышы́ць; (уничтожать) знішча́ць, ні́шчыць; (разрушать) руйнава́ць, разбура́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

измельча́ть​II несов. (к измельчи́ть) драбні́ць; (крошить) крышы́ць; (толочь — ещё) таўчы́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

druzgotać

незак. разбіваць, руйнаваць, разбураць, крышыць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Трусці́ць ‘ламаць, крышыць’, разбіваць на кавалкі, разбураць’ (Нас.), тру́сціць ‘ламаць, крышыць, развальваць’ (Некр. і Байк.). Гл. трушчыць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

раскрышы́ць, ‑крышу, ‑крышыш, ‑крышыць; зак., што.

Ператварыць у крошкі, расцерці на крошкі; раздрабіць на дробныя часткі. Раскрышыць лусту хлеба. □ Некалькі куль раскрышыла цагліны побач. Быкаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)