узмакаро́сіць
‘змяшаць, прывесці ў беспарадак што-небудзь (узмакаросіць чыю-небудзь работу); крышыць, ламаць што-небудзь на дробныя кавалкі (узмакаросіць буракі)’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час | ||
---|---|---|
узмакаро́шу | узмакаро́сім | |
узмакаро́сіш | узмакаро́сіце | |
узмакаро́сіць | узмакаро́сяць | |
Прошлы час | ||
узмакаро́сіў | узмакаро́сілі | |
узмакаро́сіла | ||
узмакаро́сіла | ||
Загадны лад | ||
узмакаро́сь | узмакаро́сьце | |
Дзеепрыслоўе | ||
узмакаро́сіўшы |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)