узмакаро́сіць

‘змяшаць, прывесці ў беспарадак што-небудзь (узмакаросіць чыю-небудзь работу); крышыць, ламаць што-небудзь на дробныя кавалкі (узмакаросіць буракі)’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. узмакаро́шу узмакаро́сім
2-я ас. узмакаро́сіш узмакаро́сіце
3-я ас. узмакаро́сіць узмакаро́сяць
Прошлы час
м. узмакаро́сіў узмакаро́сілі
ж. узмакаро́сіла
н. узмакаро́сіла
Загадны лад
2-я ас. узмакаро́сь узмакаро́сьце
Дзеепрыслоўе
прош. час узмакаро́сіўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)