крышы́льшчык, ‑а, м.

Той, хто крышыць што‑н., прафесіянальна займаецца крышэннем чаго‑н. Крышыльшчык тытуню.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)