horsepower [ˈhɔ:sˌpaʊə]n. phys. ко́нская сі́ла;

a car with a 170 horsepower engine машы́на з мато́рам у 170 ко́нскіх сіл

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

сбру́я збру́я, род. збру́і ж., собир., мн. нет; разг. ву́праж, -жы ж.; ко́нская збру́я (ву́праж).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

HP, h.p. [ˌeɪtʃ ˈpi:]

1. (скар. ад horsepower) phys. ко́нская сі́ла

2. BrE (скар. ад hire purchase) паку́пка або́ про́даж у растэрміно́ўку/крэды́т

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Pférdestärke

f -, -n (скар. PS) тэх. ко́нская сі́ла (скар. к.с)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

PS

= Pferdestärke

1.

тэх. конская сіла

2.

post scriptum – пастскрыптум

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

АМУНІ́ЦЫЯ

(польск. amunicja ад лац. munitio прымацаванне, рыштунак),

устарэлая назва прадметаў (рамяні, сумкі, чахлы і інш.), якія аблягчаюць вайскоўцам нашэнне зброі, боепрыпасаў, асабістых рэчаў і харчавання. Ва ўзбр. Сілах Рэспублікі Беларусь наз. рыштунак ваенны. Конская амуніцыя — рэчы для запрагання, сядлоўкі і наўючання жывёлы.

т. 1, с. 326

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ГІПАКРЭ́НА, Іпакрэна,

у грэчаскай міфалогіі крыніца натхнення. Лічылі, што ўзнікла ад удару капыта крылатага каня Пегаса на гары муз Гелікон (літар. «конская крыніца»). Музы, якія выкупаліся ў гэтай фіялкава-цёмнай крыніцы, вадзілі карагоды і спявалі дзівосныя песні; Арэст пасля забойства маці ачысціўся ў гіпакрэне.

т. 5, с. 253

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Arab

[ˈærəb]

1.

n.

1) ара́б -а m.; ара́бка f.

2) ара́б (ко́нская паро́да)

2.

adj.

ара́бскі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

П’яўка медыцынская 3/490; 8/666 (іл.)

- » - конская 8/666 (іл.)

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

гры́ва ж., в разн. знач. гри́ва;

ко́нская г. — ко́нская гри́ва;

г. валасо́ў — гри́ва воло́с;

◊ у хвост і ў ~ву — в хвост и в гри́ву;

пашкадава́ў воўк кабы́лу, пакі́нуў хвост ды ~ву — погов. пожале́л волк кобы́лу, оста́вил хвост да гри́ву

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)