◎ Ко́нская пу́чча ’конскі шчавель, Rumex crispus’ (Бяльк.). Гл. пучча.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Ко́нская цыбу́ля ’страўнік’ (Шат., Бір.). Да конъ© (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Ко́нская лу́па ’свінуха тонкая (назва грыба)’ (Жыв. сл.). Гл. лупіць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Ко́нская раго́жа ’касач жоўты, Iris pseudacorus L.’ (Нар. лекс.). Да конь© (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

гры́ва, -ы, мн. -ы, грыў, ж.

Доўгія валасы на шыі некаторых жывёл.

Конская г.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лошади́ный ко́нскі;

лошади́ная си́ла техн. ко́нская сі́ла;

◊

лошади́ная до́за ко́нская до́за;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ву́праж, -ы, ж.

1. Рыштунак для запрэжкі (у 1 знач.).

Конская в.

2. Счэпнае прыстасаванне ў вагонах (спец.).

|| прым. ву́пражны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ко́нскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ко́нскі ко́нская ко́нскае ко́нскія
Р. ко́нскага ко́нскай
ко́нскае		 ко́нскага ко́нскіх
Д. ко́нскаму ко́нскай ко́нскаму ко́нскім
В. ко́нскі (неадуш.)
ко́нскага (адуш.)		 ко́нскую ко́нскае ко́нскія (неадуш.)
ко́нскіх (адуш.)
Т. ко́нскім ко́нскай
ко́нскаю		 ко́нскім ко́нскімі
М. ко́нскім ко́нскай ко́нскім ко́нскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

тро́пат, ‑у, М ‑наце, м.

Спец. Конская рысь з надскакваннем.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ко́нскі, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да каня, належыць яму. Конская грыва. Конскія падковы. Конскае ржанне. Конская збруя. □ Своеасаблівы і такі знаёмы Пракопу пах хлява і кепскага стойла востра б’е ў нос. Колас.

2. Разм. Вялікі, моцны. Вялізны, з конскімі сківіцамі мужчына носіць за плячамі вінтоўку, глядзіць спадылба, злосна. Навуменка.

3. Як састаўная частка некаторых батанічных назваў. Конскае шчаўе. Конская цыбуля. Конскі боб.

•••

Конская сіла гл. сіла.

Конскі капітан гл. капітан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)