ко́нская сі́ла

т. 8, с. 408

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Конская сіла 6/69; 8/24

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Актынія конская 8/56; 11/524—525 (укл.)

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

◎ Ко́нская пу́чча ’конскі шчавель, Rumex crispus’ (Бяльк.). Гл. пучча.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Ко́нская цыбу́ля ’страўнік’ (Шат., Бір.). Да конъ© (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Ко́нская лу́па ’свінуха тонкая (назва грыба)’ (Жыв. сл.). Гл. лупіць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Ко́нская раго́жа ’касач жоўты, Iris pseudacorus L.’ (Нар. лекс.). Да конь© (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

гры́ва, -ы, мн. -ы, грыў, ж.

Доўгія валасы на шыі некаторых жывёл.

Конская г.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лошади́ный ко́нскі;

лошади́ная си́ла техн. ко́нская сі́ла;

◊

лошади́ная до́за ко́нская до́за;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ву́праж, -ы, ж.

1. Рыштунак для запрэжкі (у 1 знач.).

Конская в.

2. Счэпнае прыстасаванне ў вагонах (спец.).

|| прым. ву́пражны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)