яса́к, -у́, м.

Натуральны падатак у Рускай дзяржаве, які збіралі на карысць казны з народаў Паволжа, Сібіры і Далёкага Усходу.

|| прым. яса́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

self-interest [ˌselfˈɪntrɪst] n. кары́сць; разлі́к; асабі́стая вы́гада

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

масо́нства, -а, н.

Рэлігійна-філасофская плынь з містычнымі абрадамі, якая злучае задачы духоўнага самаўдасканалення і працу на карысць грамадства.

|| прым. масо́нскі, -ая, -ае.

М. рух.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

малакары́сны, ‑ая, ‑ае.

Які прыносіць малую карысць. Малакарысны занятак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

небескары́сны, ‑ая, ‑ае.

Які прыносіць пэўную карысць. Небескарысныя намаганні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падсу́джваць, -аю, -аеш, -ае; незак., каму (разм.).

У спорце: прадузята судзіць на карысць якой-н. каманды, спартсмена.

Суддзя падсуджваў камандзе землякоў.

|| зак. падсудзі́ць, -суджу́, -су́дзіш, -су́дзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

вы́гадны, -ая, -ае.

1. Які прыносіць выгаду, карысць.

Выгаднае пагадненне.

2. Які мае перавагу; спрыяльны, добры.

Выгаднае становішча.

Выгаднае месца для будаўніцтва.

|| наз. вы́гаднасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

саслужы́ць, -ужу́, -у́жыш, -у́жыць; зак.

У выразе: саслужыць службу каму

1) зрабіць паслугу.

С. службу даўняму сябру;

2) прынесці карысць.

Старыя рэчы яшчэ саслужаць сваю службу.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

матыва́цыя, ‑і, ж.

Сукупнасць матываў, довадаў у карысць чаго‑н.; матывіроўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падпісны́, -а́я, -о́е.

Які атрымліваецца па падпісцы, падпісчыкамі.

Падпісныя выданні.

Падпісны ліст — ліст для збору грошай на карысць каго-, чаго-н., на якім удзельнікі збору ставяць свае подпісы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)