Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
дэнты́кулы
(лац. denticulus = зубец)
архіт. рад невялікіх дэкаратыўных прамавугольных выступаў на карнізе ў іанічным ордэры, карынфскім ордэры і адным з варыянтаў рымска-дарычнага ордэра, сухарыкі.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
ząbek
м.
1. зубок, зубочак;
2.зубец; зубчык;
ząbek czosnku — зубок часныку
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Пялю́стка ’качан капусты’ (лях., Сл. ПЗБ; ЛА, 2), пелю́стка ’капусны ліст’ (ПСл), ’пялёстак’ (вілен., Спадчына, 2002, 4, 60), пелю́сткі ’ягадзіцы’ (ТС), параўн. укр.пелю́стка ’капусны ліст; галубцы; частка валасоў, што прыкрывае касу; шырокі зубец з краёў грэбеня для прадзення’, рус.дыял.пелю́стка ’ручка пасудзіны’. Гл. пе́люсць ’лопасць і пад.’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Апалю́к ’ручка касы’ (ДАБМ), палю́к, палю́х, палец (ДАБМ, 831). Перанос назвы пальца (параўн. укр.дыял.палець ’зубец на шасцярні’) па знешняму падабенству ці паралельнае ўтварэнне (параўн. паля, укр.дыял.палюх ’слуп’). Магчыма, кантамінацыя з аплік, аплюк ’гаплік’ (не толькі ў вопратцы; форма аплюк садзейнічала выкарыстанню формы з пачатковым а‑), гаплюк ’гак да гною’ (Смул., 75).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Апялю́ха ’шырокая трэска’ (БРС, абл.). Параўн. укр.пелюстка ’капусны ліст’, а таксама ’шырокі зубец, што знаходзіцца па баках тонкіх зубоў у прадзільным грэбні’ і пеле́ха ти ’рваць нешта ў вялікай колькасці’. Магчыма, пачаткова пелюха (суч. укр. ’пялюшка’ побач з пелюшка ’тс’) азначала тонкі слой чагосьці, што здымаецца з якога-небудзь прадмета, напр. ліст з капусты, у тым ліку і шырокую трэску, якая аддзяляецца ад дрэва. Гл. пялюшка.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
зубо́км.
1. Zähnchen n -s, -;
◊
папа́сці каму-н на зубо́к das Ópfer von j-s Gespött [Schikáne] wérden;
2. (часнаку) Knóblauchzehe f -, -n;
3.гл.зубец
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
spike1[spaɪk]n.
1. вастрыё, зубе́ц, шып
2. шып (на абутку), гак (на падкове)
3.pl.spikes шыпо́ўкі; го́рныя бо́ты
4.bot. ко́лас
5. абца́с «шпі́лька»
6.bot. лава́нда шыракалі́стая;
oil of spike лава́ндавы але́й
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
barb
[bɑ:rb]
n.
1) калю́чка f., зубе́ц -ца́m. (на кручку́, страле́)
2) зье́длівае сло́ва, зье́длівасьць f.
the stinging barb of sarcasm — пяку́чая зье́длівасьць сарка́зму
3) Bot. асьцю́к -а́m.
4) Zool. ву́сікі (у ры́баў); калю́чкі
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)