зубо́к м

1. Zähnchen n -s, -;

◊ папа́сці каму-н на зубо́к das Ópfer von j-s Gespött [Schikáne] wérden;

2. (часнаку) Knóblauchzehe f -, -n;

3. гл зубец

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)