Іглі́чыць ’змацоўваць з дапамогай ігліцы’ (ТСБМ), ’злучаць дошкі’ (Інстр. II); параўн. рус.смал.игли́чить ’рабіць што-н. з дошак пры дапамозе набіўных дошчачак’. Ад ігліца (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
брашурава́ць
(фр. brocher)
сшываць або змацоўваць аркушы ў кнізе, брашуры, часопісе ў адпаведнасці з нумарацыяй.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
сты́каць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.
Разм. Чым‑н. вострым пакалоць у многіх месцах, усюды.
стыка́ць, ‑а́ю, ‑а́еш, ‑а́е; незак., што.
Разм. Злучаць, змацоўваць канцы чаго‑н. Стыкаць канцы провада.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
clamp down[ˌklæmpˈdaʊn]phr. v.(on smb./smth.) стаць стро́гім/патрабава́льным (да каго́-н.); спыні́ць/спрабава́ць спыні́ць што-н.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Праўшня́к ’вушак у дзвярэй’ (Тарн.), прушня́к ’тс’ (ваўк., слуц., Сцяшк., Сл. ПЗБ), проўшня́к, прушня́к, прыўшэ́нь ’вушак’ (пін., івац., Нар. сл.), про́ўшаваць ’змацоўваць бярвенне ў плыце’ (в.-дзв., Нар. сл.). Да правушына (гл.), параўн. рус.проу́шина ’праём, адтуліна’. Да пра-2 і вуха. Семантычную матывацыю гл. вушак.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
цэментава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак. і незак., каго-што.
1. Накрыць (пакрываць), змацаваць (змацоўваць) цэментам. Цэментаваць склеп. Цэментаваць дарожкі.//перан. Згуртаваць (гуртаваць), з’яднаць (яднаць). Жменька членаў партыі цэментавала вакол сябе астатнюю масу, вяла яе да новага жыцця.«ЛіМ».