змацава́ць, змацо́ўваць

1. verbnden* vt, befstigen vt; тэх. verschruben vt (балтамі);

2. (засведчыць):

змацава́ць по́дпісам durch nterschrift bekräftigen;

змацава́ць пяча́ткай besegeln vt, mit inem Segel [Stmpel] bekräftigen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

zementeren

vt

1) цэментава́ць

2) змацо́ўваць, умацо́ўваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

verknüpfen

vt звя́зваць (вузлом); змацо́ўваць (часткі); перан. звя́зваць, аб’ядно́ўваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

knit

[nɪt]

1.

v.t.

1) вяза́ць, пле́сьці (прутка́мі)

2) злуча́ць, змацо́ўваць

2.

v.i.

злуча́цца, змацо́ўвацца, зраста́цца

- knit the brows

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

zusmmenstecken

1.

vt ско́лваць, злуча́ць, змацо́ўваць

die Köpfe ~ — гамані́ць, шапта́цца

2.

* vi быць неразлу́чным

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

verzpfen

vt

1) змацо́ўваць шыпа́мі

2) прадава́ць распі́вачна

3) цадзі́ць

4) разм. балбата́ць

dmmes Zeug ~ — не́сці лухту́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

klmmern

1.

vt тэх. змацо́ўваць кля́марам

2.

(sich)

(an A) чапля́цца (за каго-н., за што-н., тс. перан.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

cramp

I [kræmp]

1.

n.

курч -у m., су́тарга f.

2.

v.t.

вы́клікаць або́ мець спа́зму, курч

- cramps

II [kræmp]

1.

n.

1) заціска́чка f., кля́мар -ра m.

2) зьвя́занасьць f., абмежава́ньне n.

2.

v.t.

1) змацо́ўваць, сашчапля́ць

2) зьвя́зваць, сьціска́ць

3) перашкаджа́ць (разьвіцьцю́); абмяжо́ўваць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

spike

I [spaɪk]

1.

n.

1) болт балта́, шпень шпяня́, касты́ль -я́ m.

2) шып -а m.

3) Sport чараві́кі з шыпа́мі

2.

v.t.

1) злуча́ць, змацо́ўваць балта́мі

2) набіва́ць шы́пы (на падэ́швы)

3) спыня́ць (пля́ны, намага́ньні)

4) informal рабі́ць ярша́, дадава́ць алькаго́лю (да напо́ю)

5) Sport зраза́ць (мяч)

II [spaɪk]

n.

ко́лас -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

bind

[baɪnd]

1.

v.t., -bound, binding

1) вяза́ць а́зам); зьвя́зваць

She bound the package with a ribbon — Яна́ зьвяза́ла паку́нак істу́жкай

2) трыма́ць ра́зам, скле́йваць, змацо́ўваць

Tar will bind gravel — Смала́ змацу́е жвір

3) забавя́зваць, прымуша́ць

to bind by a promise — зьвя́зваць абяца́ньнем, абавя́зкамі

4) апяра́зваць; адзява́ць павя́зку, вяно́к

5) абіва́ць, абшыва́ць берагі́

6) пераплята́ць кні́гу

7) Med. выкліка́ць запо́р

2.

v.i.

1) прыліпа́ць, трыма́цца ра́зам

2) забавя́зваць, зьвя́зваць

A contract always binds — Кантра́кт забавя́звае

3.

n.

1) су́вязь f.

2) Mus. сынко́па f.

- bind oneself to

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)