змацава́ць, змацо́ўваць
1. verbínden*
2. (засведчыць):
змацава́ць по́дпісам durch Únterschrift bekräftigen;
змацава́ць пяча́ткай besíegeln
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
змацава́ць, змацо́ўваць
1. verbínden*
2. (засведчыць):
змацава́ць по́дпісам durch Únterschrift bekräftigen;
змацава́ць пяча́ткай besíegeln
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)