змацо́ўваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. змацо́ўваю змацо́ўваем
2-я ас. змацо́ўваеш змацо́ўваеце
3-я ас. змацо́ўвае змацо́ўваюць
Прошлы час
м. змацо́ўваў змацо́ўвалі
ж. змацо́ўвала
н. змацо́ўвала
Загадны лад
2-я ас. змацо́ўвай змацо́ўвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час змацо́ўваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

змацо́ўваць несов., прям., перен. скрепля́ть; см. змацава́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

змацо́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да змацаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

змацава́ць, змацо́ўваць

1. verbínden* vt, beféstigen vt; тэх. verschráuben vt (балтамі);

2. (засведчыць):

змацава́ць по́дпісам durch Únterschrift bekräftigen;

змацава́ць пяча́ткай besíegeln vt, mit éinem Síegel [Stémpel] bekräftigen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

змацава́ць, -цу́ю, -цу́еш, -цу́е; -цу́й; -цава́ны; зак.

1. што. Моцна злучыць.

З. бярвёны скобамі.

Сумесная барацьба іх яшчэ больш змацавала (перан.).

2. што чым. Засведчыць што-н. (афіц.).

З. дакумент подпісам.

З. подпіс пячаткай.

|| незак. змацо́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. змацава́нне, -я, н. і змацо́ўванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вя́жучы, -ая, -ае.

Які мае ўласцівасць змацоўваць цвёрдыя рэчывы.

Вяжучыя матэрыялы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

змацо́ўванне ср., прям., перен. скрепле́ние; см. змацо́ўваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

скрепля́ть несов.

1. (прочно соединять) змацо́ўваць; (болтами — ещё) зніто́ўваць; (бумагу и т. п.) сашчэ́пліваць, сашчапля́ць;

2. (удостоверять) змацо́ўваць; см. скрепи́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

змацо́ўвацца несов., возвр., страд. скрепля́ться; см. змацава́цца, змацо́ўваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

найто́віць, ‑тоўлю, ‑товіш, ‑товіць; незак., што.

Спец. Змацоўваць найтовам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)