исколоти́ть сов., разг.

1. (избить) збіць, пабі́ць;

2. (вколачивая что-л., испортить какую-л. поверхность) збіць, пабі́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

збіва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да збіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

збіва́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. збіваць — збіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

панталы́к: збіць (збі́цца) з панталы́ку разг. сбить (сби́ться) с панталы́ку

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

засячы́² і засе́кчы², -сяку́, -сячэ́ш, -сячэ́; -сячо́м, -сечаце́, -сяку́ць; засе́к, -кла; -сячы́; засе́чаны; зак., каго.

1. Збіць да смерці.

2. Пазбавіць жыцця вострым прадметам (сякерай, шабляй).

|| незак. засяка́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

злямцава́ць, ‑цую, ‑цуеш, ‑цуе; зак., што.

Збіць у лямец. Злямцаваць воўну.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перакатава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак., каго.

Жорстка збіць, закатаваць усіх, многіх.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

схво́снуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак., што.

Хвастаючы, збіць, сарваць. Схвоснуць кветку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

обшиби́ть сов., разг. збіць, мног. пазбіва́ць, абабі́ць, мног. паабіва́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

скопы́тить сов., прост. скапы́ціць, збіць з ног; (убить) забі́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)