вы́кархнуць
‘выкашляць што-небудзь; збіць каго-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| вы́кархну | вы́кархнем | |
| вы́кархнеш | вы́кархнеце | |
| вы́кархне | вы́кархнуць | |
| Прошлы час | ||
| вы́кархнуў | вы́кархнулі | |
| вы́кархнула | ||
| вы́кархнула | ||
| Загадны лад | ||
| вы́кархні | вы́кархніце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| вы́кархнуўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)