загламаздзі́ць
‘набіць галаву, збіць бакі; наваліць адно на другое; пачаць шумець, крычаць’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| загламазджу́ | загламаздзі́м | |
| загламаздзі́ш | загламаздзіце́ | |
| загламаздзі́ць | загламаздзя́ць | |
| Прошлы час | ||
| загламаздзі́ў | загламаздзі́лі | |
| загламаздзі́ла | ||
| загламаздзі́ла | ||
| Загадны лад | ||
| загламаздзі́ | загламаздзі́це | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| загламаздзі́ўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)