антыцыпа́цыя

(лац. anticipatio)

1) прадугледжванне, прагноз;

2) заўчасны прыход якой-н. з’явы;

3) экан. выплата грошай па даўгавым абавязацельстве да ўмоўленага тэрміну, спагнанне падатку раней, чым прадугледжана.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

previous [ˈpri:viəs] adj.

1. папярэ́дні;

She has two children from a previous marriage. У яе двое дзяцей ад папярэдняга шлюбу.

2. заўча́сны, паспе́шны;

They have been a little too previous. Яны крыху паспяшаліся.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

untimely

[ʌnˈtaɪmli]

1.

adj.

несвоечасо́вы, перадча́сны, заўча́сны

2.

adv.

несвоечасо́ва, перадча́сна, заўча́сна

His death came untimely at 32 — Яго́ная сьмерць прыйшла́ перадча́сна ў тры́ццаць два гады́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

abortive

[əˈbɔrtɪv]

1.

adj.

1) заўча́сны

2) няўда́лы; безвыніко́вы, бясплённы

abortive effort — дарэ́мныя намага́ньні

3) заўча́сна наро́джаны

4) Biol. недаразьві́ты, зача́ткавы

2.

n.

сро́дак, які́ выкліка́е спаро́н

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Заўча́сна, дыял. заўча́су (Сл. паўн.-зах.). Укр. завчасно, завчасу, польск. za wcześnie, zawczas(u), чэш. zavčasu ’заўчасна’, славац. zavčas(u) ’хутка’, н.-луж. zawcasa ’своечасова, рана’. Заўчасна ад прыметніка заўчасны, утворанага з прыслоўя (ці прыслоўнага выразу) заўчасу (za + vъ‑čas‑u) ці za + vъ‑časъ; параўн. у час ’своечасова’. Пашырэнне на зах.-слав., бел. і ўкр. тэрыторыях можа тлумачыцца ці як агульная інавацыя для моў, у якіх час (гл.) атрымала значэнне ’tempus’ у адрозненне ад моў, дзе гэту функцыю маюць словы тыпу рус. время (параўн. вовремя, заблаговременно), альбо як запазычанне ў бел. і ўкр. з польск., дзе зах.-слав. форма. У карысць апошняга можа сведчыць выкарыстанне за ў знач. ’надта’. Брукнер, 646, 73.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

precipitate

1. [prɪˈsɪpɪteɪt]

v.

1) прысьпе́шваць; падганя́ць

2) скіда́ць, шпурля́ць

3) Chem. аса́джваць; асяда́ць

4) кандэнсава́ць (-ца), ператвара́цца(-ца) з па́ры ў ва́дкасьць

2. [prɪˈsɪpɪtət]

adj.

1) рапто́ўны

2) пасьпе́шны, пасьпе́шлівы

3) неабду́маны, заўча́сны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

паспе́шлівы, ‑ая, ‑ае.

1. Які прывык спяшацца; які спяшаецца. [Мужчын] .. абмінала, а часам штурхалі паспешлівыя ваенныя, бурчалі, што сноўдаюцца тут усялякія. Грахоўскі. Дзімін паспакайнеў, стаў не такім паспешлівым, пачаў больш думаць. Карпаў. // Уласцівы таму, хто спяшаецца. Пачуўся паспешлівы тупат. Нейкія людзі беглі ад Пальмінкі. Новікаў. Накіданыя паспешлівай рукой радкі дазваляюць нам цяпер уявіць, што ж адбылося ў Беларусі пасля абвяшчэння рэформы [1861 года]. Кісялёў. // Хуткі, таропкі, беглы. [Язэп] адразу здагадаўся, што тут здарылася без яго. Насцярожана акінуў натоўп паспешлівым позіркам, шукаючы, каго не хапае сярод жанчын. Асіпенка.

2. Неабдуманы; заўчасны. А можа трэба было не згадзіцца на гэта паспешлівае вяселле? Шамякін. Наш паважаны Сцепаненка, відаць, робіць паспешлівыя вывады... Шахавец.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

advance

[ədˈvæns]

1.

v.t.

1) ру́хаць напе́рад, дапамага́ць, спрыя́ць

to advance the cause of peace — спрыя́ць спра́ве мі́ру

2) дава́ць, прыво́дзіць (аргумэ́нт)

3) плаці́ць пе́рад тэ́рмінам; дава́ць ава́нс; дава́ць за́гадзя

to advance a loan — дава́ць пазы́ку

4) прысьпяша́ць

to advance the date of the wedding — прысьпе́шыць да́ту вясе́льля

5) павыша́ць ра́нг; авансава́ць

to advance his rank from lieutenant to captain — павы́сіць яго́ зь лейтэна́нта ў ра́нг капіта́на

2.

v.i.

1) ісьці́; ру́хацца напе́рад

The troops advanced — Во́йска пайшло́ ў на́ступ

2) рабі́ць по́ступ, удаскана́львацца

to advance in skill — рабі́ць по́ступы ў сваёй спэцыя́льнасьці

3) павыша́цца ў цане́

The stock advanced three points — А́кцыі паднялі́ся на тры пу́нкты

3.

n.

1) рух напе́рад, пасо́ўваньне напе́рад

The army’s advance was very slow — Пасо́ўваньне во́йска было́ ве́льмі паво́льнае

2) про́йдзеная адле́гласьць f.

3) по́ступ -у m.

the advance of knowledge — по́ступ ве́ды

4) ро́ст ко́лькасьці, ва́ртасьці або́ цаны́; падвы́шка f.

5) ава́нс -у, зада́так -ку m.; пазы́ка f.

4.

adj.

1) пярэ́дні, перадавы́

advance party of the expedition — перадава́я гру́па экспэды́цыі

2) заўча́сны, сыгна́льны

an advance copy of the book — сыгна́льны экзэмпля́р кні́гі

•

- advances

- go in advance

- in advance

- in advance of

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)