zasuwka

ж. засаўка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ры́гель, ‑я, м.

1. Спец. Папярочная гарызантальная бэлька ў будаўнічых канструкцыях (у каркасных збудаваннях злучае калоны, у фермах — кроквы і пад.).

2. Засаўка ў замку.

[Ням. Riegel.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шы́бер ​1, ‑а, м.

Спец. Засаўка, засланка ў дымаходах заводскіх пячэй, нацельных установак, у газаправодах і пад.

[Ням. Schieber.]

шы́бер ​2, ‑а, м.

У капіталістычных краінах — буйны гандляр.

[Ням. Schieber.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Krámpe

f -, -n кля́мка, за́саўка; кручо́к

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

zawora

ж. засаўка, завала

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

rygiel

м. засаўка, завала

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

wrzeciądz

м. засаўка; клямка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ад’е́хаць, -е́ду, -е́дзеш, -е́дзе; -е́дзь; зак.

1. Паехаўшы, аддаліцца на нейкую адлегласць.

А. ад сяла кіламетраў пяць.

2. Паехаць куды-н., пакінуць дом (горад, вёску і пад.).

А. на поўнач.

3. Зрушыцца з месца, адсунуцца, перастаць шчыльна прылягаць (разм.).

Засаўка ад’ехала.

|| незак. ад’язджа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

latch​1 [lætʃ] n.

1. за́саўка, за́шчапка; запо́р; кля́мка

2. амерыка́нскі замо́к

♦

on the latch BrE на за́саўцы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

stawidło

н.

1. залатнік;

2. засаўка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)