ры́гель, ‑я, м.
1. Спец. Папярочная гарызантальная бэлька ў будаўнічых канструкцыях (у каркасных збудаваннях злучае калоны, у фермах — кроквы і пад.).
2. Засаўка ў замку.
[Ням. Riegel.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)