Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Льня́нка ’зарніца звычайная, Linaria vulgaris Mill.’ (Бейл.), пск.льня́нка ’тс’. Утворана ад льняны́. Да лён (гл.). Параўн. таксама льні́ца ’тс’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Смо́калкі ‘зарніца звычайная, Linaria vulgaris Mill.’ (КЭС). Няясна. Магчыма, ад *смокаць < смактаць, таму што дзеці некалі смакталі салодкія кветкі гэтай расліны.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
бліскаві́ца, ‑ы, ж.
Тое, што і маланка (у 1 знач.). З захаду даносіўся прыглушаны грукат, мільгала бліскавіца.Маўр.Дык вось кінь, Ілья, хваліцца Сваім громам, бліскавіцай: Твая тэхніка — старая, У архіў даўно пара ёй.Крапіва.// Тое, што і зарніца 1.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Mórgenstern
m -(e)s, -e астр. зара́нка, зарні́ца, ра́нішняя зо́рка; Вене́ра
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Льніцалясная ’зарніца звычайная, лянок, Linaria vulgaris Mill.’ (Кіс.). Да лён (гл.). Матывацыя: лісце гэтай расліны, падобнае да лісця льну. Аналагічна чэш.len Matky Boží, ням.unser Frauen Flachs.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
споло́химн., обл.
1.(северное сияние) паўно́чнае ззя́нне;
2.(вспышка молнии, зарница) бліскаві́ца, -цы ж.; зарні́ца, -цы ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
маланка, бліскавіца, зарніца; бліскаўка (абл.)
Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)
Лянок ’павіліца звычайная, Galium verum L.’ (гродз., Кіс.), лельч.лёно́к ’чабор звычайны, Thymus serpyllum L.’, ц.-палес.лёно́к, лінок ’зоркаўка ланцэтападобная, Stellaria holostea L.’ (Бейл.) названы паводле падабенства сцябла з лісцем да льну, хаця матывацыя назваў застаецца не зусім яснай; лянок божы ’крапінец, Polygala L.’ (віл., Сл. ПЗБ) — паводле сіняватага колеру кветак і формы плоду — каробачкі, а прыметнік божы, магчыма, семантычная трансфармацыя польск. назвы крапіцца krzyżownica (krzyżownik, krzyzownia); ластоўчын лёнок ’казялец едкі, Ranunculus acer L.’ (пін., Бейл.) — назва, відаць, перайшла з казяльца пякучага (R. flammula), які пры дотыку да скуры выклікае яе пачырваненне накшталт вяснушак (параўн., драг.ластовэ́ньне ’вяснушкі’); польны лянок ’зарніца звычайная, Linaria vulgaris Mill.’ (гродз., Кіс.) — паводле падабенства лістоў да лісця льну. З гэтым жа коранем і славац.ľanovec ’тс’. Азначэнне польны з польск.polny ’палявы, дзікі, vulgaris’; лянок ’званочак раскідзісты, Campanula patula L.’ (гродз., Кіс.) — паводле каробачкі (плоду), якая нагадвае званочак. Да лён (гл.). Аналагічна ўкр.льонок ’зарніца звычайная’, ’лён слабіцельны’, рус.ленок ’зарніца’, ’грудніца звычайная, Linosyris vulgaris’, ’асака’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Львіны зеў ’зарніца звычайная, лянок, Linaria vulgaris Mill.’ (Бейл.). Да леў і зеў (гл.). Матывацыя: кветка падобна да морды льва. Параўн. чэш.paštička, paščeka, славац.pyšťok, pyštek ’морда, лыч, пашча’ або чэш.pséček (< pes ’сабака’); лац.caput canis, ням.Hundskopf для львінага зева, Antirrhinum majus L., рус.дан.львиные ротики ’тс’.