запа́йка, ‑і, ДМ ‑пайцы, ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. запайваць — запаяць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папая́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; зак., што і чаго.

Запаяць усё, многае. Папаяць патлы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

zalutować

зак. залітаваць; запаяць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

занітава́ць

‘запаяць што-небудзь; увасобіць што-небудзь у жыццё’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. заніту́ю заніту́ем
2-я ас. заніту́еш заніту́еце
3-я ас. заніту́е заніту́юць
Прошлы час
м. занітава́ў занітава́лі
ж. занітава́ла
н. занітава́ла
Загадны лад
2-я ас. заніту́й заніту́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час занітава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прапая́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; зак., што.

1. Добра запаяць, апрацаваць паяннем што‑н.

2. і без дап. Заняцца паяннем некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Залютава́ць ’запаяць’ (Сл. паўн.-зах.). Укр. залютувати ’тс’ (Грынч.). Утворана ад *лютаваць з прэфіксам за‑. Лютаваць (варыянт літаваць) ’паяць’ < польск. lutować ’тс’ < с.-в.-ням. loeten, ням. löten ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

пропая́ть сов., техн.

1. прапая́ць, запая́ць, уст. пралітава́ць, залітава́ць;

2. (в течение какого-л. времени) прапая́ць, уст. пралітава́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)