запая́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е; -я́ны; зак., што.

Залатаць, паправіць паяннем.

З. дзірку.

З. кацёл.

|| незак. запа́йваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. запа́йванне, -я, н. і запа́йка, -і, ДМ -йцы, ж.

|| прым. запа́йны, -ая, -ае і запа́ечны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

запая́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. запая́ю запая́ем
2-я ас. запая́еш запая́еце
3-я ас. запая́е запая́юць
Прошлы час
м. запая́ў запая́лі
ж. запая́ла
н. запая́ла
Загадны лад
2-я ас. запая́й запая́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час запая́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

запая́ць сов. запая́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

запая́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; зак., што.

Залапіць, паправіць паяннем; залітаваць. Запаяць кацёл меддзю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

запая́ць гл. запайваць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

запа́ечны гл. запаяць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

запа́йванне гл. запаяць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

запа́йваць гл. запаяць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

запа́йка гл. запаяць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

запа́йны гл. запаяць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)