прапая́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе;
1. Добра запаяць, апрацаваць паяннем што‑н.
2. і
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прапая́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе;
1. Добра запаяць, апрацаваць паяннем што‑н.
2. і
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)