занітава́ць
‘запаяць што-небудзь; увасобіць што-небудзь у жыццё’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| заніту́ю | заніту́ем | |
| заніту́еш | заніту́еце | |
| заніту́е | заніту́юць | |
| Прошлы час | ||
| занітава́ў | занітава́лі | |
| занітава́ла | ||
| занітава́ла | ||
| Загадны лад | ||
| заніту́й | заніту́йце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| занітава́ўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)