godforsaken

[ˈgɑ:dfər,seɪkən]

adj.

усі́мі пакі́нуты; закі́нуты; няшча́сны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

derelict [ˈderəlɪkt] adj. закі́нуты, занядба́ны, запу́шчаны;

leave smth. derelict пакіда́ць што-н. на во́лю лёсу

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

wéltvergessen

a забы́ты, закі́нуты; глухі́, заці́шны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

in the cold

зусі́м адзі́н, занядба́ны, закі́нуты

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

поки́нутый

1. прич. пакі́нуты;

2. прил. пакі́нуты; (заброшенный) закі́нуты, пакі́нуты;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

opuszczony

пакінуты; закінуты; самотны; асірацелы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

заглу́хлы, ‑ая, ‑ае.

Разм.

1. Які прыціх, перастаў гучаць. Заглухлы тупат коней.

2. Заняпалы, закінуты, запусцелы. На паляне асталося два кусцікі крушыны, заглухлыя ў высокай траве. Пестрак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

verwáhrlost

a

1) занядба́ны, запу́шчаны, бездагля́дны

2) беспрыту́льны, закі́нуты

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

захлёстнутый

1. захлісну́ты; заплю́хнуты; залі́ты;

2. зашмаргну́ты; закі́нуты;

3. захлісну́ты; захо́плены; см. захлестну́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

◎ Пусты́рнік ’сардэчнік’ (в.-дзв., смарг., лудз., Сл. ПЗБ), ’чорны паслён’ (ТС). Запазычана з рус. пустырник ’сардэчнік’ (ад пустырь ’закінуты куток, пусташ’, дзе расце), параўн.: пустырніку нас называюць глухая крапіва (смарг., Сл. ПЗБ).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)