закі́нуты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. закі́нуты закі́нутая закі́нутае закі́нутыя
Р. закі́нутага закі́нутай
закі́нутае
закі́нутага закі́нутых
Д. закі́нутаму закі́нутай закі́нутаму закі́нутым
В. закі́нуты (неадуш.)
закі́нутага (адуш.)
закі́нутую закі́нутае закі́нутыя (неадуш.)
закі́нутых (адуш.)
Т. закі́нутым закі́нутай
закі́нутаю
закі́нутым закі́нутымі
М. закі́нутым закі́нутай закі́нутым закі́нутых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

закі́нуты

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. закі́нуты закі́нутая закі́нутае закі́нутыя
Р. закі́нутага закі́нутай
закі́нутае
закі́нутага закі́нутых
Д. закі́нутаму закі́нутай закі́нутаму закі́нутым
В. закі́нуты (неадуш.)
закі́нутага (адуш.)
закі́нутую закі́нутае закі́нутыя (неадуш.)
закі́нутых (адуш.)
Т. закі́нутым закі́нутай
закі́нутаю
закі́нутым закі́нутымі
М. закі́нутым закі́нутай закі́нутым закі́нутых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

закі́нуты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. закі́нуты закі́нутая закі́нутае закі́нутыя
Р. закі́нутага закі́нутай
закі́нутае
закі́нутага закі́нутых
Д. закі́нутаму закі́нутай закі́нутаму закі́нутым
В. закі́нуты (неадуш.)
закі́нутага (адуш.)
закі́нутую закі́нутае закі́нутыя (неадуш.)
закі́нутых (адуш.)
Т. закі́нутым закі́нутай
закі́нутаю
закі́нутым закі́нутымі
М. закі́нутым закі́нутай закі́нутым закі́нутых

Кароткая форма: закі́нута.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

закі́нуты

1. забро́шенный, заки́нутый; зашвы́рнутый;

2. зате́рянный;

3. заки́нутый; запроки́нутый;

4. забро́шенный, позабро́шенный;

5. разг. забро́шенный;

1-5 см. закі́нуць 1-5

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

закі́нуты, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад закінуць.

2. у знач. прым. Забыты, недагледжаны. Каля .. дарогі стаіць вялізны пусты дом, .. закінутая дача з цагляным падвалам. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

закі́нуты

1. (згублены) verlren, verlgt;

2. (занядбаны) vernchlässigt; ngepflegt;

закі́нуты сад ein verwlderter Grten

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

запусце́лы, -ая, -ае.

Закінуты, запушчаны, апусцелы.

З. сад.

Запусцелая хата.

|| наз. запусце́ласць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

позабро́шенный закі́нуты.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заглу́хлы, -ая, -ае (разм.).

1. Які прыціх, перастаў гучаць.

З. тупат коней.

2. Закінуты, запусцелы.

З. маліннік.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зате́рянный згу́блены; закі́нуты;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)