вяршы́ць, вяршу, вяршыш, вяршыць; незак., што.

1. Рабіць верх, верхнюю частку чаго‑н.; завяршаць што‑н. Вяршыць страху. □ Вось ля гэтага ядлоўцу Ён [партызан] вяршыў з брыгадай стог. Панчанка.

2. Вырашаць, распараджацца. Вяршыць справы. Вяршыць лёсам людзей.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

end​2 [end] v. зака́нчваць; зака́нчвацца; канча́ць; канча́цца; завярша́ць;

How did the film end? Чым скончыўся фільм?

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

koronować

незак.

1. каранаваць;

2. перан. вянчаць; завяршаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

вянча́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; незак.

1. каго. Аб’ядноўваць шлюбам па царкоўным абрадзе.

В. маладых.

2. перан., што. Завяршаць сабой, знаходзячыся зверху чаго-н.

Вежу вянчала рубінавая зорка.

|| зак. павянча́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны (да 1 знач.), звянча́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны (да 1 знач.) і увянча́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны (да 2 знач.).

|| наз. вянча́нне, -я, н. (да 1 знач.).

|| прым. вянча́льны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

complete​2 [kəmˈpli:t] v.

1. зака́нчваць, канча́ць, завярша́ць;

complete a second year ско́нчыць дру́гі курс

2. укамплекто́ўваць

3. рабі́ць даскана́лым, удаскана́льваць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

wykańczać

незак.

1. заканчваць, канчаць, завяршаць;

2. разм. канчаць, дабіваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

crown​2 [kraʊn] v.

1. каранава́ць

2. fml уве́нчваць

3. завярша́ць

♦

to crown it all BrE, infml у дада́так да ўсяго́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

conclude [kənˈklu:d] v.

1. прыхо́дзіць да высно́вы/вы́ваду/заключэ́ння, заключа́ць

2. fml завярша́ць; канча́ць, зака́нчваць; зака́нчвацца

3. fml заключа́ць;

conclude a treaty заключа́ць дамо́ву/дагаво́р

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

dokonywać

незак. czego1. рабіць, здзяйсняць што;

2. кніжн. завяршаць; даводзіць да канца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

канчаць, заканчваць, завяршаць, давяршаць; закругляць, закругляцца (перан.) □ даводзіць да канца

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)