завярша́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. завярша́ю завярша́ем
2-я ас. завярша́еш завярша́еце
3-я ас. завярша́е завярша́юць
Прошлы час
м. завярша́ў завярша́лі
ж. завярша́ла
н. завярша́ла
Загадны лад
2-я ас. завярша́й завярша́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час завярша́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

завярша́ць несов. (кончать) заверша́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

завярша́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да завяршыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

завярша́ць, завяршы́ць

1. (закончыць) vollénden vt; beénden vt, (áb)schlíeßen* vt, zum Ábschluss bríngen*;

2. (зрабіць верху чым-н.) zúspitzen vt;

завярша́ць стог den Schóber fértig máchen;

3. (з’явіцца канцом чаго-н.) beénden vt, krönen vt;

завярша́ць по́спехам mit Erfólg krönen;

завярша́ць спра́ву das Geschäft ábwickeln [ábschließen*]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

завяршы́ць, -вяршу́, -ве́ршыш, -ве́ршыць; -ве́ршаны; зак., што.

1. Зрабіць верх у чым-н.

З. стог.

2. Давесці да канца, закончыць, скончыць.

З. сяўбу.

З. вучобу.

|| незак. завярша́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. завяршэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

заверша́ть несов. завярша́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

доверша́ть несов. давярша́ць; завярша́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

завярша́цца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да завяршыцца.

2. Зал. да завяршаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

завярша́цца несов., возвр., страд. заверша́ться; см. завяршы́цца, завярша́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вяршы́ць, вяршу́, вяршы́ш, вяршы́ць; вяршы́м, вершыце́, вярша́ць; незак.

1. што. Рабіць верх, верхнюю частку чаго-н., завяршаць.

В. страху.

В. стог.

2. што і чым. Вырашаць, распараджацца (кніжн.).

В. справы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)