Асво́йтвацца. Славен.osvojȋtev ’прысваенне, асваенне, заваяванне’ ўказвае на магчымасць утварэння гэтага спецыфічна беларускага дзеяслова ад назоўніка *освоитва, утворанага ад освоити (гл. асвоіць), паводле мадэлі битва, ловитва, прадуктыўнай у старарускай мове. Закончаны від паўстаў у выніку разумення в як паказчыка імперфектыўнасці. Супрун, Веснік БДУ, 1972, 2, 67.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Norman[ˈnɔ:mən]adj. нарма́ндскі;
the Norman Conquestзаваява́нне Англіі нарма́намі (1066 г.);
Norman architecture нарма́ндскі архітэкту́рны стыль (англійскі варыянт раманскага стылю архітэктуры XI–XII стст.)
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
канкі́ста, канкві́ста
(ісп., парт. conquista = заваяванне)
перыяд заваявання іспанцамі і партугальцамі Паўд. і Цэнтр. Амерыкі (канец 15 — першая пал. 16 ст.).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
zdobycz
ж.
1. здабыча; трафей;
2.заваяванне; дасягненне;
~e nauki — дасягненні навукі
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
АЎРАНГЗЕ́Б
(1618—1707),
апошні сапраўдны правіцель Мангольскай імперыі [1658—1707]. Сын Вял. Магола Шах-Джахана. У 1636—44 і 1652—57 быў намеснікам Дэкана. У барацьбе за трон 1658—59 забіў сваіх братоў-сапернікаў, арыштаваў бацьку. Завяршыў заваяванне Дэкана і Паўд. Індыі. Адзнака палітыкі Аўрангзеба — мусульм. нецярпімасць. Прыгнятаў індусаў. У часы яго праўлення ў Індыі ўмацаваліся еўрап.гандл. Кампаніі.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
захо́пм. Ergréifung f -; Ánsichreißen n -s; Wégnahme f -, Wégnehmen n, -s (адбіранне); Besítz¦ergreifung f - (чаго-н. von D); Eróberung f -, -en (заваяванне);
захо́п ула́ды Máchtergrei fung f -
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
А́ЛЬБРЭХТ МЯДЗВЕ́ДЗЬ
(Albrecht der Bär; каля 1100—18.11.1170),
першы маркграф Брандэнбурга (з 1157). Вёў беспаспяховую барацьбу за Саксонію, з 1134 пачаў заваяваннеслав. плямёнаў гавалян і люцічаў, адзін з кіраўнікоў крыжовага паходу супраць славян 1147. У 1150 захапіў гал. цэнтр гавалян Бранібор (пазней Брандэнбург). Пры гэтым знішчалася мясц. насельніцтва, насаджалася хрысціянства, на захопленыя землі перасяляліся каланісты з Германіі і Нідэрландаў.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
podbicie
podbici|e
н.
1.заваяванне;
2. усход, пад’ём;
buty cisną na ~u — боты ціснуць у пад’ёме;
3. падкладка
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
zabór, ~oru
zab|ór
м.
1. захоп; заваяванне;
2. захопленая (акупаваная) тэрыторыя;
3. чужаземная ўлада;
pod ~orem — пад уладай чужынцаў
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
ГЕ́ЛЬМАЛЬД
(Helmold; каля 1125 — пасля 1177),
нямецкі сярэдневяковы храніст. З 1156 свяшчэннік у г. Босаў (каля сучаснага г. Ольдэнбург), місіянер. У 1162—72 склаў на лац. мове «Славянскую хроніку», у якой апісаў заваяванне, каланізацыю зямель палабскіх славян (бодрычаў, ваграў) і іх хрысціянізацыю герм. феадаламі ў час праўлення Генрыха Льва. Для часткі хронікі (9—11 ст.) выкарыстаў пераважна творы Адама Брэменскага, але падзеі 12 ст. (да 1171) апісаў на падставе ўласных назіранняў і звестак відавочцаў. Пазней «Хроніку» прадоўжыў (да 1209) манах Арнольд Любекскі.