заблудзі́цца, ‑блуджуся, ‑блудзішся, ‑блудзіцца; зак.

Разм. Тое, што і заблудзіць. Тут у [горадзе] шмат было каваротак, і .. новы чалавек мог бы лёгка заблудзіцца. Колас. Аксінні здавалася, што яна заблудзілася, такой доўгай была яе хадзьба дахаты. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зблудзі́ць, зблуджу, зблудзіш, зблудзіць; зак.

Згубіць дарогу, страціць арыенціроўку; заблудзіць. Зблудзіць у пушчы. // перан. Стаць на няправільны, заганны шлях жыцця, зрабіць памылку ў жыцці. Пасля такога заключэння ўсе, хто быў на абмеркаванні, зірнулі на мяне: адны са спагадай — маўляў, хлопец зблудзіў, другія з прытоеным яхідствам. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тры, трох, тром, трыма, (аб) трох, ліч. кольк.

1. Лік і лічба 3. Напісаць лічбу тры. // Колькасць, якая абазначаецца лічбай 3. Тры кніжкі. Тры дарогі. □ Садок быў, праўда, невялічкі: Дзве верабіны ды тры дзічкі. Колас.

2. Тое, што і тройка (у 2 знач.).

•••

Бачыць на тры аршыны (на тры сажні) пад зямлёю гл. бачыць.

Гнуцца ў тры пагібелі гл. гнуцца.

Гнуць у тры пагібелі гл. гнуць.

Да трох не гавары каму гл. гаварыць.

Заблудзіць у трох соснах гл. заблудзіць.

За тры крокі ад каго-чаго гл. крок.

Злупіць тры скуры гл. злупіць.

Тры чвэрці да смерці гл. чвэрць.

Уткнуць (уваткнуць, усунуць, уставіць) свае тры грошы гл. уткнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

lost​1 [lɒst] adj.

1. : get lost заблудзі́ць

2. згу́блены; загі́нуўшы; ма́рна патра́чаны;

a lost cause безнадзе́йная спра́ва

♦

be lost for words разгубі́цца; не разуме́ць;

be lost in thought глыбо́ка заду́мацца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

astray

[əˈstreɪ]

1.

adv.

зьбі́цца з даро́гі

to go astray — заблудзі́ць; зьбі́цца з даро́гі

to lead astray — зьбіва́ць з даро́гі

2.

adj.

які́ зьбі́ўся з даро́гі, які́ заблудзі́ў

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

lose [lu:z] v. (lost)

1. губля́ць; стра́чваць;

lose interest/hope губля́ць інтарэ́с/надзе́ю;

lose weight губля́ць вагу́, худне́ць, худзе́ць

2. прайграва́ць;

lose a game/election прайгра́ць гульню́/вы́бары

♦

lose one’s way/bearings заблудзі́ць;

lose one’s temper раззлава́цца, стра́ціць раўнава́гу;

lose sight of

1) губля́ць з по́ля зро́ку

2) не мець апо́шняй інфарма́цыі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

заблы́тацца

1. sich verfítzen;

ні́ткі заблы́таліся das Garn hat sich [ist] verfítzt;

2. sich verwíckelt sein;

заблы́тацца ў супярэ́чнасцях sich in Wídersprüche verwíckeln [verstrícken];

3. разм. (у маўленні) sich verháspeln, sich verhéddern;

4. разм. (заблудзіць, заблукаць) sich verláufen*, sich verírren

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

блу́дны, ‑ая, ‑ае.

1. Які ходзіць, блукае, не знаходзячы месца, дому; невядома чый або зусім нічый. Блудны рой пчол. □ [Міша:] — Мы вось пойдзем, а з лесу, можа, выйдзе блудная карова ды ў бабкі. Сіняўскі. Маладзічка нястомна варыла пяшчотныя ласкі, спадзеючыся прыручыць да ўдовінай хаты блуднага, ваенных часоў, жаніха. Асіпенка. // Які недзе бадзяўся, туляўся і вярнуўся дадому.

2. Не прамы, звілісты, дзе лёгка заблудзіць. Блудная дарога, сцежка.

3. перан. Не такі, які прыняты, не зусім звычайны. [Мароз:] — Вечна ў.. [Шэмета] нейкія блудныя думкі, вечна яму нешта не падабаецца! Лобан.

4. Разм. Які мае адносіны да блуду; распусны, непрыстойны. Бацюшка Дземіян зусім п’яны. Усё цераз стол да паненкі Гані кідаў блудныя жарты. Баранавых.

•••

Блудная авечка гл. авечка.

Блудны сын гл. сын.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

wander [ˈwɒndə] v.

1. (about, in, through) вандрава́ць; блука́ць;

wander about the world аб’е́здзіць уве́сь свет

2. (from/off) адхіля́цца (ад тэмы); заблы́твацца;

wander from the point адхіля́цца ад тэ́мы

3. быць няўва́жлівым;

I’m sorry, my mind was wandering. Прабачце, я задумаўся.

His wits are wandering. Ён загаворваецца.

4. выгіна́цца (пра рэчку, дарогу і да т.п.)

wander off [ˌwɒndərˈɒf] phr. v. заблудзі́ць; збі́цца з даро́гі;

wander off from one’s home пакі́нуць ро́дны кут

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

тры (род. трох) три;

павялі́чыць у т. разы́ — увели́чить в три ра́за;

◊ да трох не гавары́ — шу́тки пло́хи;

гнуць (гну́цца) у т. пагі́белі — гнуть (гну́ться) в три поги́бели;

т. чвэ́рці да сме́рці — дыша́ть на ла́дан;

уваткну́ць свае́ т. гро́шы — су́нуть свой нос;

заблудзі́ць у трох со́снах (хво́ях) — заблуди́ться в трёх со́снах;

злупі́ць т. шку́ры — содра́ть три шку́ры

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)