Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
quiver
[ˈkwɪvər]1.
v.i.
1) трэ́сьціся; дрыжэ́ць, уздры́гваць (ад хвалява́ньня)
2) хіста́цца, ківа́цца
2.
n.
уздры́гваньне, дрыжа́ньне n.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
гудо́к, ‑дка, м.
1. Механічнае прыстасаванне для падачы сігналаў шляхам гудзення. Андрэй торгае гудок, моўчкі паварочвае рэгулятар. Іржавы манеўравы паравоз пачынае дрыжэць усім сваім старым нутром.Лынькоў.
2. Працяжны аднастайны гук, сігнал, пададзены з дапамогай такога прыстасавання. Пераклікаліся ранішнія гудкі, крычалі на розныя галасы.Бядуля.Люблю, як займаецца золак, Абуджаны гулам гудкоў, Як дзеці спяшаюцца ў школы, Як хлопцы ідуць да станкоў.А. Александровіч.
3. Старарускі трохструнны смычковы музычны інструмент.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
osika
ж.бат. асіна (Populus tremula L.);
trząść się (drżeć) jak osika — дрыжэць (трэсціся) як асіна
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Трапе́ць ’баяцца, шалець ад страху’ (дзярж., Нар. сл.), ’станавіцца безразважным, праяўляць нястрыманасць, шаленства’ (Кал.). Непаўнагалосная форма, суадносная з рус.торопе́ть ’бянтэжыцца, пужацца’ (гл. тарапіцца2). Відаць, скарочанае ад трапе́нець ’вар’яцець, дурэць’ (гл. трапенне, трапёны) або дзеяслоў працяглага дзеяння ад трапіць2 (гл.). Малапераканальнае па фанетычных прычынах вывядзенне слова з літ.drebė́ti ’дрыжэць, трасціся’ (Лаўчутэ, Балтизмы, 133).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Дрыжа́ць, дрыжэць. Рус.дрожа́ть, укр.дрижа́ти, дріжа́ти, чэш.držeti, польск.drżeć. Прасл.*drъzǎti ’дрыжаць’ звязваецца этымалагічна з літ.drugỹs ’ліхаманка’, лат.drudzis. Параўн. Фасмер, 1, 540; Трубачоў, Эт. сл., 5, 138–144; Бернекер, 1, 231; Слаўскі, 1, 175. Бел. форма дрыжа́ць, укр.дрижа́ти тлумачацца спецыфічным фанетычным развіццём (прасл.*‑rъ‑ не пад націскам пераходзіць у бел. і ўкр. мовах у *‑ry‑).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
convulse
[kənˈvʌls]
v.
1) то́ргацца, дрыжэ́ць
An earthquake convulsed the island — Абто́к дрыжэ́ў ад землятру́су
2) выкліка́ць канву́льсіі
3) трэ́сьціся (ад сьме́ху)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
aspen
[ˈæspən]1.
n.
асі́на f.
2.
adj.
1) асі́навы
to tremble like an aspen leaf — дрыжэ́ць, як асі́навы ліст
2) Figur. дрыго́ткі
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
quaver
[ˈkweɪvər]1.
v.i.
1) дрыжэ́ць(пра го́лас)
2) гавары́ць дрыго́ткім го́ласам
3) выво́дзіць трэ́лі
2.
n.
1) дрыжэ́ньне (асабл. го́ласу)
2) трэль f.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Перапало́х ’спалох, збянтэжанасць’: захварэць з перапалоху, з пярэпалаху і інш. (зах.-бел., маг., гом., ЛА, 3). Укр.переполо́х ’пераляк; хвароба з перапалоху’, рус.переполох ’тс’, ’трывога’, польск.przeploch ’паніка’, ’страхі’, ’хвароба ад перапалоху’, славен.preplàh ’перапалох’, ’паніка, трывога’, параўн. серб.-харв.прѐплашити ’перапалохаць’, макед.преплаши ’тс’. Прасл.*per‑polochъ. Да пера- і полах (гл.), якое роднаснае ст.-грэч.πάλλω ’размахваю, трасу’, ’моцна біцца (аб сэрцы)’, ’дрыжэць ад страху’, гоц.(us)filma ’пераляканы’ (КЭСРЯ, 334; Шанскі-Баброва, 230).