Wínzigkeit

f -, -en

1) крыха́, драбні́ца, дро́бязь, драбо́к

2) pl дро́бязь; глу́пства

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

drobiazg, ~u

м. дробязь, драбяза;

to drobiazg! — дробязь!; нічога страшнага!; нічога!

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

sundry

[ˈsʌndri]

adj.

разная́кі, разнаста́йны

sundry trinkets — ро́зная дро́бязь

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Дубаве́цце ’дробязь, глупства’ (Касп.). З *dǫbo‑větьje ’дубовае галлё’ (> ’дробязь, глупства’). Яшчэ адзін прыклад існавання ў гаворках значнай колькасці складаных слоў.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Lappáli¦e

f -, -n дро́бязь, драбяза́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

пло́тка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Невялікая прэснаводная рыба сямейства карпавых. Цяпер па рацэ плылі плоткі і малыя акуні, вусцёркі і яшчэ нейкая дробязь. Ваданосаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

błahostka

ж. дробязь; глупства; забаўка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

пустячо́к м., разг. драбні́ца, -цы ж., дро́бязь, -зі ж.; глу́пства, -ва ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Вудо́тка ’маленькая рыба, дробязь, аўдотка’ (Бяльк.). Гл. аўдотка.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

trinket

[ˈtrɪŋkɪt]

n.

1) бліско́тка, блі́скаўка f., аздо́бныя бразго́ткі

2) дро́бязь f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)