Квіто́к ’квітанцыя, талон’ (ТСБМ, Бяльк.), ’запіска, пісьмовы дазвол’ (Нас., Грыг., Сл. паўн.-зах., Шат.). Гл. квіт.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ві́за, -ы, мн. -ы, віз, ж.

1. Паметка службовай асобы на дакуменце.

Паставіць сваю візу.

2. Дазвол на ўезд у краіну, выезд ці праезд цераз яе, а таксама паметка ў пашпарце ў знак такога дазволу.

|| прым. ві́завы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

выкру́тлівасць, ‑і, ж.

Разм. Уласцівасць выкрутлівага. Дазвол ёсць, пляц ёсць — і .. [Бабейка] ўзяўся за справу з уласцівай яму энергіяй і выкрутлівасцю. Хадкевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ліцэ́нзія

(рус. лицензия, ад лац. licentia = права, дазвол)

1) дазвол кампетэнтнага дзяржаўнага органа на прывоз тавараў або іх вываз за мяжу;

2) дазвол на выраб якой-н. прадукцыі, выкарыстанне вынаходніцтва, на адстрэл дзікіх жывёл, паляванне на якіх абмежавана.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

aprobata

aprobat|a

ж. апрабацыя; дазвол, згода, ухвала;

zyskać ~ę — атрымаць дазвол

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

license​2 [ˈlaɪsəns] v. дазваля́ць, дава́ць дазво́л; выдава́ць ліцэ́нзію, патэ́нт

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

адстрэ́л, -лу м., охот. отстре́л;

атрыма́ць дазво́л на а. дзічы́ны — получи́ть разреше́ние на отстре́л ди́чи

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́прасіцца, ‑прашуся, ‑прасіліся, ‑прасіцца; зак.

Настойліва просячы, атрымаць дазвол пайсці, паехаць куды‑н. Выпрасіцца на пабыўку. □ І выпрасіўся я на работу ў лес. Гарэцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

licensed [ˈlaɪsənst] adj.

1. які́ мае дазво́л, ліцэ́нзію, патэ́нт (на што-н.);

a licensed doctor до́ктар, які́ мае дазво́л на прыва́тную пра́ктыку

2. BrE які́ мае дазво́л на про́даж спіртны́х напо́яў;

licensed premises кафэ́ або́ рэстара́н, дзе дазво́лена прадава́ць спіртны́я напо́і

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

вы́прасіць, ‑прашу, ‑прасілі, ‑прасіць; зак., каго-што.

Атрымаць, дамагчыся чаго‑н. настойлівымі просьбамі. Выпрасіць прабачэнне. □ Валодзька выпрасіў, нарэшце, у рэдактара дазвол паехаць на раён. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)