дапазыча́ць

‘дадаткова пазычаць што-небудзь, чаго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. дапазыча́ю дапазыча́ем
2-я ас. дапазыча́еш дапазыча́еце
3-я ас. дапазыча́е дапазыча́юць
Прошлы час
м. дапазыча́ў дапазыча́лі
ж. дапазыча́ла
н. дапазыча́ла
Загадны лад
2-я ас. дапазыча́й дапазыча́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час дапазыча́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дапазы́чыць

‘дадаткова пазычыць што-небудзь, чаго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. дапазы́чу дапазы́чым
2-я ас. дапазы́чыш дапазы́чыце
3-я ас. дапазы́чыць дапазы́чаць
Прошлы час
м. дапазы́чыў дапазы́чылі
ж. дапазы́чыла
н. дапазы́чыла
Загадны лад
2-я ас. дапазы́ч дапазы́чце
Дзеепрыслоўе
прош. час дапазы́чыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

даправе́рыць

‘скончыць правяраць, дадаткова праверыць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. даправе́ру даправе́рым
2-я ас. даправе́рыш даправе́рыце
3-я ас. даправе́рыць даправе́раць
Прошлы час
м. даправе́рыў даправе́рылі
ж. даправе́рыла
н. даправе́рыла
Загадны лад
2-я ас. даправе́р даправе́рце
Дзеепрыслоўе
прош. час даправе́рыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

даправяра́ць

‘заканчваць правяраць, дадаткова правяраць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. даправяра́ю даправяра́ем
2-я ас. даправяра́еш даправяра́еце
3-я ас. даправяра́е даправяра́юць
Прошлы час
м. даправяра́ў даправяра́лі
ж. даправяра́ла
н. даправяра́ла
Загадны лад
2-я ас. даправяра́й даправяра́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час даправяра́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прыпрэ́гчы, -рагу́, -ражэ́ш, -ражэ́; -ражо́м, -ражаце́, -рагу́ць; -ро́г, -рэ́гла; -ражы́; -рэ́жаны; зак., каго-што.

Упрэгчы яшчэ, дадаткова.

П. яшчэ аднаго каня.

|| незак. прыпрага́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дазаяўля́ць

‘дадаткова ўключаць каго-небудзь у заяўку на ўдзел у чым-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. дазаяўля́ю дазаяўля́ем
2-я ас. дазаяўля́еш дазаяўля́еце
3-я ас. дазаяўля́е дазаяўля́юць
Прошлы час
м. дазаяўля́ў дазаяўля́лі
ж. дазаяўля́ла
н. дазаяўля́ла
Загадны лад
2-я ас. дазаяўля́й дазаяўля́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час дазаяўля́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

náchfordern

vt патрабава́ць дадатко́ва

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

даўзбро́іцца, ‑роюся, ‑роішся, ‑роіцца; зак.

Узброіцца дадаткова.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

dopraszać

незак. запрашаць (дадаткова)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

doprosić

зак. запрасіць (дадаткова)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)