дапазы́чыць
‘дадаткова пазычыць што-небудзь, чаго-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| дапазы́чу | дапазы́чым | |
| дапазы́чыш | дапазы́чыце | |
| дапазы́чыць | дапазы́чаць | |
| Прошлы час | ||
| дапазы́чыў | дапазы́чылі | |
| дапазы́чыла | ||
| дапазы́чыла | ||
| Загадны лад | ||
| дапазы́ч | дапазы́чце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| дапазы́чыўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)