Bezáhlung

f -, -en (а)пла́та; ганара́р; узнагаро́да

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

retainer

[rɪˈteɪnər]

n.

1) ганара́р, пла́чаны адвака́ту

2) Hist. слуга́ -і́, васа́л -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

autorski

аўтарскі;

prawa ~e — аўтарскія правы;

honorarium ~e — аўтарскі ганарар

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

fee [fi:] n.

1. пла́та; ганара́р;

There is no entrance fee to the museum. Уваход у музей бясплатны.

2. узно́с, унёсак;

membership fees чле́нскія ўзно́сы/унёскі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

royalty [ˈrɔɪəlti] n.

1. прадстаўнікі́ карале́ўскай сям’і́

2. pl. royalties а́ўтарскі ганара́р, адлічэ́нні а́ўтару

3. pl. royalties пла́та за пра́ва распрацо́ўкі не́траў;

oil royalties пла́та за пра́ва здабы́чы на́фты

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

spin-off [ˈspɪnɒf] n. дадатко́вая выго́да; дадатко́вая крыні́ца дахо́ду; пабо́чны вы́нік;

an author’s royalties and spin-offs а́ўтарскі ганара́р і дадатко́вы дахо́д (ад экранізацыі яго твораў, інсцэніроўкі і да т.п.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

fee

[fi:]

1.

n.

1) пла́та f.; ганара́р -у m.

an admission fee — уступна́я пла́та

2) апла́та f.

2.

v.t.

плаці́ць за паслу́гу

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

royalty

[ˈrɔɪəlti]

n., pl. -ties

1) асо́ба карале́ўскага ро́ду

2) карале́ўская ўла́да, карале́ўскае пра́ва

3) карале́ўскасьць, шляхо́тнасьць, высакаро́днасьць f.

4) карале́ўства n.

5) ганара́р -у m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

сімвалі́чны, ‑ая, ‑ае.

1. Які змяшчае ў сабе сімвал; сімвалізуе што‑н. Сімвалічны знак. Сімвалічны вобраз. □ Ужо сам загаловак «Новае рэчышча» сімвалічны. Гіст. бел. сав. літ. На вокладцы кнігі М. Гамолкі «Дзень добры, школа!» намалявана амаль сімвалічная сцэна. Шкраба. // Які сведчыць пра наяўнасць сімвала ў чым‑н. Глыбокі сімвалічны сэнс набывае фінал паэмы. Івашын.

2. Умоўны. Але невялікі, хутчэй за ўсё сімвалічны ганарар у «Першай беларускай», я ўпэўнены, ніхто б не прамяняў на зарплату за якую іншую працу. «Полымя».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хапану́ць і хапяну́ць, ‑ну́, ‑не́ш, ‑не́; ‑нём, ‑няце́; зак.

1. Аднакр. да хапа́ць (у 1, 2 і 4 знач.).

2. Разм. Добра зарабіць, выгадна прадаць. [Яснікаў:] — Ганарар добры хапанеш. Шамякін. — Слаўныя памідорчыкі, праўда? Гэта аж з Крыма. Па цэлым чамадане прывезлі, — жанчына ўздыхнула. — Ох, і хапанулі яны грошай... Даніленка.

3. Разм. Забраць што‑н. у каго‑н. То калі прыязджалі да нас вось Мікола з Петраграда і мой швагрусь Вяршынскі з-пад Баранавіч, дык мы панскую зямлю і хапанулі. Гурскі.

4. Разм. Украсці, сцягнуць. Хтосьці З крамы хапануў... — Знаць не знаю, Чуць не чуў. Броўка.

5. Разм. Выпіць спіртнога. Памаўчаўшы, [маці] спыталася: — Дзе ж ты хапянуў гэтай гары? Пестрак. Хапануў шклянку, але ж тое яшчэ ўдзень. І ўсё ж размарыла-такі, гадасць. Навуменка.

6. Разм. Раптоўна ахапіць, схапіць (пра прыступ хваробы, болю). Вось галоўны канструктар прыйшоў. Больш мы не запрашалі нікога... Вынаходніка-токара шок Хапянуў ад уступу такога. Нядзведскі.

7. Разм. Жвава, бадзёра зайграць на музычным інструменце. Музыкант хапянуў «чаркашынаву польку», і зноў задрыжала хата, як і на пачатку. Вечарынка была ў разгары. Пташнікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)