разгаласі́цца, ‑лашуся, ‑лосішся, ‑лосіцца; зак.

Пачаць моцна і доўга галасіць. Толькі зрэдку між крыжамі разгалосіцца ўдава. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лямантава́ць

(польск. lamentować, ад лац. lamentari)

моцна і працягла крычаць, галасіць.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

lament​2 [ləˈment] v.

1. лямантава́ць, апла́кваць; галасі́ць (па кім-н.)

2. ска́рдзіцца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

sob​2 [sɒb] v. галасі́ць; усхлі́пваць

♦

sob one’s heart out пла́каць наўзры́д

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

голоси́ть несов.

1. прост. крыча́ць; пець;

2. уст. (плакать с причитаниями) галасі́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

wail​2 [weɪl] v.

1. (about/over) выць, лямантава́ць;

Don’t wail over your misfortunes! Перастань скардзіцца на свае няшчасці!

2. галасі́ць, апла́кваць;

wail for/over one’s dead галасі́ць над нябо́жчыкам; апла́кваць паме́рлых

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

yell​2 [jel] v. крыча́ць; галасі́ць; гарла́ніць, гарлапа́ніць;

yell in/with fear закрыча́ць ад стра́ху

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

bewail

[bɪˈweɪl]

1.

v.t.

апла́кваць, галасі́ць

2.

v.i.

мо́цна пла́каць, тужы́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

*Про́бажыць, про́божыты ’галасіць, стагнаць’ (Клім.). Да бог; гл. бажыцца.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

lamentíeren

vi ска́рдзіцца, пла́кацца, галасі́ць, лямантава́ць; го́ласна [мо́цна] выка́зваць сваё незадавальне́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)